8 jun 2009

ASI: He aprendido... / FELIZ VERANO Y UNOS PREMIOS.


y1p9TUB0qj6AygPEJ75eWQBJvbIF0ihtvqP.jpg picture by basileia_2008


  • que no puedes hacer que alguien te ame. Lo único que puedes hacer es permitirte ser amada. El resto no depende de ti.



  • que no importa cuánto te preocupes por el resto, algunas personas no se preocuparán por ti.



  • que toma años poder confiar en alguien, y sólo un segundo para destruir esa confianza.



  • que lo que cuenta no es qué es lo que tienes en tu vida, sino a quiénes tienes en tu vida.



  • que no debes compararte con lo que pueden lograr los demás.



  • que puedes hacer en un instante algo que te hará doler el alma el resto de tu vida.



  • que me está tomando demasiado tiempo ser la persona que quiero llegar a ser.



  • que siempre debes dejar a las personas que quieres con palabras amables. Puede ser la última vez que los veas.



  • que puedes seguir adelante por mucho tiempo después de "no poder más".



  • que somos responsables de nuestras acciones, no importa cómo te sientas.



  • que si no controlas tu actitud, tu actitud te terminará controlando a ti.



  • que no importa cuán excitante y apasionada sea una relación en un comienzo, la pasión desaparece y es mejor que exista algo que la reemplace.



  • que los héroes son personas que hacen lo que hay que hacer cuando hay que hacerlo, independientemente de las consecuencias.



  • que el dinero es una mala manera de llevar la cuenta.



  • que hay veces en que las personas que te ayudan a levantarte son las mismas de las que esperarías un golpe cuando estás en el suelo.



  • que las veces en que estoy enojada, tengo el derecho a estar enojada, pero eso no justifica el que sea cruel.



  • que sólo porque alguien no te ama de la manera en que tú quiere que te ame, no significa que no te ama con todo lo que puede.



  • que la madurez tiene que ver con las experiencias que has tenido y lo que has aprendido de ellas, y no con cuántos cumpleaños has celebrado.



  • que tu familia no siempre estará ahí para apoyarte. Las personas que no son parientes también pueden cuidarte, amarte y enseñarte a confiar en las personas. Las familias no necesariamente son biológicas.



  • que no importa qué tan buen amigo alguien sea, te van a herir de vez en cuando y lo debes perdonar por eso.


  • que no es suficiente ser perdonada por otros. A veces debemos aprender a perdonarnos nosotras mismas


  • que no importa qué tan dolida tengas el alma, el mundo no parará de girar por ti.



  • que nuestros antepasados y las circunstancias pueden influir en quienes somos, pero nosotros somos los responsables por la persona en que nos hemos transformado.



  • que cuando dos personas discuten no significa que no se aman, y cuando no discuten no significa que se aman.



  • que no debemos cambiar a los amigos si entendemos que los amigos cambian.



  • que no debemos ansiar conocer un secreto. Te puede cambiar la vida para siempre.



  • que dos personas pueden mirar exactamente lo mismo y ver dos cosas totalmente distintas.



  • que no importa cuánto trates de proteger a tus hijos, eventualmente alguien los herirá y tú también dolerás en el proceso.



  • que alguien que no te conoce puede cambiar tu vida en cosa de horas.



  • que los diplomas colgados en la pared no te hacen un ser humano decente.


  • que las personas que más nos importan en la vida están con nosotros por muy poco tiempo.
Acaba aquí toda una relación de entradas sobre el A.S.I. (Abuso Sexual Infantil). He intentado hacer una recopilación lo más amplia posible (aunque se quedó mucho en el tintero) y lo más directa que pude. Es un tema que conmueve a la gente, mi intención fué que conmoviera aún más, que el que lo leyera se quitara la venda de los ojos, que los abusos están ahí, no son sólo una noticia en el telediario. Quise que la gente entienda que esos niños tienen que convivir con ello durante toda su vida, y creanme, que no es tarea fácil. Y quise hacer ver, que quien pasó por ello, somos personas igual que todos ustedes, y merecemos el mismo trato.



Esta será la última entrada que redacte y publique dando al botoncito de publicar, cuando el cuerpo cruza la frontera del cansancio anímico, físico y de salud y se alia con el alma, es momento de darse unas vacaciones, de iniciar un largo viaje al interior, perderse ahí dentro e intentar buscar fuerzas de nuevo. Llegó el momento de mis vacaciones personales, pero no del blog. Durante varias semanas (hasta Septiembre) este blog seguirá publicando entradas ya programadas, pero yo ya estaré lejos, sin poderles visitar ni dejar comentario.

Una gran amiga, Celia, a la que la estoy muy agradecida por animarme a crear este rincón (aunque los que me conoceis empezo en otra plataforma hace ya más de dos años), se quedará con las llaves de esta casita para cuidarla hasta mi regreso, tiene total libertad para publicar entradas o moderar comentarios. Espero que la acojan tan bien como me acogieron a mí.


Disfruten de sus vacaciones, y si Dios quiere, en unos meses nos vemos.



Como siempre, un montón de besos y achuchones para que no les falten.


Basileia y1pwXMdFIrTOs_S9gjX_KfiOLOAIPW0p-Ds.gif picture by basileia_2008




premio_gataSILVIA.jpg picture by basileia_2008AMIGOS-1.gif picture by basileia_2008













11 comentarios:

  1. Voy a imprimirlo y colgarlo en la nevera, merece la pena leerlo de vez en cuando.
    Descansa mi niña y disfruta todo lo que puedas, ya te dije ayer por telefono, me siento orgullosa de ser tu amiga, y nunca olvidaré todo lo que has hecho por mi. Hasta la vuelta. Angela

    ResponderEliminar
  2. HOLA CIELO.DURO TEMA EL QUE TRATAS.SOLO QUERIA QUE RECOJIESES UN REGALO EN MI BLOG Y DECIRTEQUE,PESE, A GUARDAR REPOSO,RELATIVO,PODEMOS TOMARNOS ESE CAFE¿QUEDAMOS?BESOS.MJ

    ResponderEliminar
  3. Hermoso como siempre, fuerte pero que es necesario leerlo siempre..

    saludos fraternos
    un abrazo
    muy grande

    besos

    ResponderEliminar
  4. aunque me cueste admitirlo , te comprendo ,escribir sobre estos temas ,no debe ser facil, y aunque tardaras mucho tiempo ,siempre te estaremos esperando , un besazo preciosa , y cuidate, hoy te doy mi fuerza ,para que te acompañe en ese viaje , un besazo y asta pronto

    ResponderEliminar
  5. Muy merecidos estos premios y merecidas también las vacaciones. Espero que realmente las pases muy bien, descansando y disfrutando.
    El trabajo y la dedicación que en este blog has mantenido queda más que manifiesta.


    un abrazo fueeeeeeerte!!!!!
    Muchas gracias por todo lo que das...

    ResponderEliminar
  6. Mi querida Susana menos mal que no has ablado de trenes, porque me huvieras preocupado de verdad.Busca pues tu equilibrió que no es nada mas que la salud, esta sintonia del cuerpo y del alma que la mayoria de los casos por elementos externos suelen desequilibrar.
    Un fuerte abrazo Julio

    ResponderEliminar
  7. QUE DIRTE REINA, LA DECISION JA LA VAS PRENDRE, I SEGUR QUE ET VENDRA BÉ DESCANSAR, LLUNY DE TOT I TOTS, PERÒ AIXÒ NO HARA QUE CANVIEN LES COSES NI QUE ELS PROBLEMES DESAPAREGUEN. PARLEM ABANS DE LA TEUA PARTIDA I SI SAPS ALGUNA COSA EM DIUS. CUIDATE MOLT REINA, SAPS QUE UNA CRIDADA ÉS UN VOL DE AVION. ET VULL SU. MONICA

    ResponderEliminar
  8. Suerte en tu viaje. Te estaremos esperando y damos la bienvenida a Celia.

    Muchos besos.

    ResponderEliminar
  9. Preciosa, hasta hoy no he podido entrar a tu blog y dejar comentario. Sabes que me siento orgullosa de tí, de tu labor, de todo lo que estás haciendo en este acogedor rincón, entrada tras entrada, para acercar un poco de información, cariño y ganas de autosuperación a tod@s las personas que entran a visitarte y leerte. Esta es tu casa, en tu ausencia, siempre habrá una parte de tí aquí, te seguiremos sintiendo cerca aunque estés lejos, porque en cada entrada que vaya apareciendo sabemos que una parte de tí estará en cada letra, en cada párrafo, yo sólo abriré las ventanas para que entre la luz necesaria para que no se quede a oscuras.
    Ahora eres tú la que debes descansar, recargar las pilas y recuperarte, dedicarte a tí exclusivamente y volverte a encontrar.
    Estamos en contacto reina y aprovecho tambien para agredecerte la confianza que depositaste en mí para ser la ama de llaves de tu GRAN rincón, espero estar a la misma altura que se merece este sitio.

    Tu siempre amiga Celia

    ResponderEliminar
  10. Te entiendo mucho, gracias por tanta cosas que pones y que no hace mucho reflexionar, te esperare asta tu regreso. Muchos besos

    ResponderEliminar
  11. `*•..,¸@@•*´¨`*,•@@¸.•*´¨`*•@@¸.-- - - - *´¨`*•.¸@@¸.•*´
    █████─█───█─█─██- ─--████─███
    █───█─██─██─█─█─- ──█──█─█
    █████─█─█─█─█─█─- █─█──█─███
    █───█─█───█─█─█─- █─█──█───█
    █───█─█───█─█─██- █--████─███
    `*•..,¸@@•*´¨`*,•@@¸.•*´¨`*•@@¸.-- - - - *´¨`*•.¸@@¸.•*´
    * . * . . * >,´< . Soy, tu Amiga!
    (¨`´¨)×. Aunque sea virtual,
    ..¸(¨´¨) × ya es una diferencia.
    .... .. `•.¸.•. Así que aquí estoy ,´(¨`•.•´¨)
    ... ..`•.¸.• a dejar mi huella
    ¸.•)´ (.•´ en tu corazón
    (¸.o` ¸.o´¸.o*´¨ ¸.o*¨ ¸.o´ ¸.o`¸.)

    _____
    ___████__████_███
    __███____████__███
    __███_███___██__██
    __███__███████___███
    ___███_████████_████
    ███_██_███████__████
    _███_____████__████
    __██████_____█████
    ___███████__█████
    ______████ _██
    ______________██
    _______________█
    _████_________█
    __█████_______█
    ___████________█
    ____█████______█
    _________█______█
    _____███_█_█__█
    ____█████__█_█
    ___██████___█_____█████
    ____████____█___███_█████
    _____██____█__██____██████
    ______█___█_██_______████
    _________███__________██
    _________██____________█
    _________█
    ________█
    ________█
    _______█
    _______█
    _______█

    ResponderEliminar

Seria interesante saber tu opinión. Gracias.

Un bonsái no es un árbol que no crezca, es un árbol al que se le impide crecer, al que se le van podando ramas, cortando raíces, manipulando su crecimiento natural, a capricho absoluto de su cultivador. Pero al mismo tiempo, se va regando y cuidando con esmero para mantenerlo, porque el verdadero placer es que crezca bajo el control de sus manos y de su imaginación. Y así obtiene “su obra”. Es decir, la misma persona que va “destrozando” la planta es la misma persona que le permite que siga viva. Profesor psiquiatra forense Lorente Acosta (El efecto Bonsai)

..

LA ARMONÍA DEL SILENCIO, mi nuevo blog.

LA ARMONÍA DEL SILENCIO, mi nuevo blog.
A veces, me refugio aquí.
Related Posts with Thumbnails

DIFUNDE ESTOS BANNERS, GRACIAS